De Nederlandse Overheid brengt mijn security in gevaar, met wellicht goedbedoelde, maar domme maatregelen. Echter een overheid die tegen alle advies in volhard in domheid is niet goedbedoelend, maar onverbeterlijk.
Ik wil niet gevolgd worden door advertentieverkopers. Ik wil daarom niet dat bedrijven mijn surfgedrag in kaart kunnen brengen. Dus heb ik mijn browser zo ingesteld dat bij bezoek van een site alleen de cookies van de site zelf geplaatst mogen worden op mijn komputer. Cookies van adverteerders op die webpagina laat ik niet toe. Daarnaast is mijn browser zo ingesteld dat alle cookies worden weggegooid als ik de browser sluit. Alle cookies weg; veilig gevoel. Natuurlijk moet ik dan wel opnieuw aanmelden bij sommige websites, want ook de funktionele cookies worden hierbij weggegooid. Des te beter, ik kan dus niet per ongeluk aangemeld blijven op een site, zodat degene na mij de sessie kan overnemen.
So far so good.
Nu komt onze overheid in beeld. De wetgever trekt zich de privacy-zorgen van de burgers aan en wil iets doen tegen cookies die gebruikt worden om Internet-gebruikers te traceren. Daarvoor is een monster van een wet bedacht die alle gebruik van niet-funktionele cookies verbiedt op websites zonder expliciete toestemming van de gebruiker.
Om aan de wet te voldoen moet de web site daarom aan de gebruiker vragen of hij bezwaar heeft tegen het gebruik van niet-funktionele cookies. Om te voorkomen dat die vraag bij elk bezoek opnieuw gesteld moet worden, wordt het antwoord bewaard in ….. cookies. O ironie.
Gevolg is wel dat iedereen die zelf zo verstandig is cookies aan het einde van de sessie te laten opruimen, ook deze toestemmingscookies opruimt en dus dat hij bij een volgend bezoek aan de site weer gevraagd wordt om toestemming.
Deze wet is dus een straf voor verstandig surfgedrag.
Daarnaast heeft de wet nog een groot aantal andere rare punten. De wet geldt voor alle websites waar ook ter wereld indien ze bezocht worden door Nederlanders. Mij is niet duidelijk hoe de Opta dit in het buitenland denkt te gaan handhaven. Typisch een staaltje extraterritoriale wetgeving. Veel handiger was het geweest de wet toe te passen op Nederlandse of Europese websites.
Tenslotte is een gevolg van de wet, dat tal van sites de gebruikers in feite geen keus bieden met opmerkingen als:
bij gebruik van deze site veronderstellen wij dat u akkoord gaat met het gebruik van cookies
of, op sommige sites als de gebruiker geen niet-funktionele cookies wenst:
sorry, zo kunnen wij niet werken; kom een andere keer maar terug
Kortom, vanuit technisch standpunt was dit een knap staaltje domme symboolwetgeving.