Vanavond in Nieuwsuur kwam het Elektronische Patiënten Dossier aan de orde. Twee argumenten kwamen aan de orde waarom we allemaal het EPD zouden moeten omarmen.

Wilma Wind van de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie verwacht dat het systeem honderden doden per jaar zal schelen door het verminderen van toepassen van verkeerde medikatie. Een drogreden. Deze vermindering van slachtoffers kan bereikt worden met betere informatie, maar hiervoor is niet een onveilig landelijk systeem nodig. Want bijna alle behandelingen en medicijnverstrekking vinden plaats in de eigen regio. Ze ziet de voordelen van automatisering, maar gebruikt dat als argument voor een landelijk systeem.

Minister Schippers van Volksgezondheid stelt het EPD beter beveiligd is dan de bestaande regionale systemen. De eerste fout die ze maakt is dat ze zich koncentreert op de technische kant van de beveilling en de organisatorische kant van de beveiling buiten beschouwing laat. Een systeem waar ieder van de 200_000 werknemers in de zorg zonder autorisatie vooraf bij de gegevens kan van elke deelnemende Nederlander is inherent onveilig. Haar tweede fout is dat ze de technische kwaliteit van het systeem presenteert als een uniek kenmerk dat alleen op landelijke schaal gerealiseerd zou kunnen worden. Maar waarom wordt de technologie van het Landelijk Schakelpunt niet gewoon op regionale schaal ingevoerd als het zoveel beter is. Bijvoorbeeld een LSP voor elke provincie: wel de voordelen van de moderne technologie op gebied van gegevensuitwisseling en beveiligingstechnologie, maar zonder de beveiligingsnadelen van een te groot centralistisch systeem. Bovendien, zolang de bestaande regionale systemen nog steeds bestaan, voegt een nieuw landelijk systeem alleen maar nieuwe kwetsbaarheden toe aan het bestaande systeem. Want hoe meer onderdelen een systeem heeft, hoe groter de kwetsbaarheid. Beveiliging is vaak meer gediend met het verwijderen van komponenten dan door het toevoegen van nieuwe komponenten.